Član
ABARTH
On je veoma glasan, pakleno glasan…On je jak: 245 konjskih snaga…On je lak: laksi od 600 kg…Krajnja brzina mu je veca od 270 km/h….Godina je 1968…Model Sport Spider 2000…Proizvodjac nije ni Porsche ni Lotus…Proizvodjac je Abarth!
Njegov program je njegovo ime, njegov znak veoma direktan, skorpija. Skorpija i njena zaoka su simbol malog covjeka u borbi protiv velikih giganata, sto je upravo ono sto je cinio Karl „Carlo“ Abarth, vlasnik i utemeljitelj firme Abarth, firme iz Torina koja je u 50-im i 60-im godinama prosloga vijeka imala veliki udio u „tunerskom“ biznisu. Abarth je proizvodio i prodavao auspuhe i dijelove za tuning. Ali, Abarth je i proizvodio opaka auta sa motorom u zadnjem kraju, koja su bila mala, ektremno laka i ekstremno jaka.
Firmu Abarth & Co. je 15.4.1949. godine osnovao Karl „Carlo“ Abarth, austrijski vozac sportskih motocikala koji je zivio u Italiji, zajedno sa Armandom Scagliarinijem u Bologni ali je ubrzo sjediste firme preseljeno u Torino. Adresa firme je bila: Abarth & Co., Corso Marche 38 - 72, 10146 Torino, Italia. Tri imena su su pomogla postavljanje firme Abarth na noge, I to: Porsche, Cisitalia i Nuvolari. Poslije Drugog svjetskog rata, Karl Abarth se vratio u Merano, mjesto porijekla njegove porodice I poceo je raditi sa Rodolfom Hruska-om. Ferry Porsche, sin Ferdinanda (Ferdy-ja) Porsche-a, dizajnera I kontruktora VW Bube, mu je kao porodicnom prijatelju ponudio zastupnistvo Porsche-a za Italiju, te je taj posao pomogao Hruska-i i Abarthu da uspostave bliske veze sa najutjecajnijim ljudima italijanske auto-industrije. Njih dvojica su takodjer trebali pronaci talijanskog partnera koji bi proizveo bolid za Formulu 1 kojeg bi dizajnirao Porsche.
Tazio Nuvolari, stari Abarthov prijatelj je mu je pomogao uspostavljajuci kontakt sa Pierom Dusiom, proizvodjacom iz Torina koji je osnovao I bio vozac za Cisitalia-u firmu koja se bavila konstruisanjem sportskih auta. Tako je kooperacija izmedju Cisitalia-e i Porche-a porcela i kaododatak jednosjedu za Formulu 1, oni su planirali i auto sa 5-6 sjedista od oko 2000 ccm kojeg bi nazvali Grand Sport sa otprilike 11 ks i turbinom. Medjutim, Piero Dusio je imaonekih poteskoca i 1949. godine se povukao u Argenitnu i sa sobom je transportovao i bolid Formule 1 koji su razvijali.Rezultat toga je bio da je firma Cisitalia ugasena a Karl Abarth je odlucio da postavi na noge svoju vlastitu firmu kao mnogo puta do tada. Njegov partner i izvrsni direktor je bio Armando Scagliarini, otac Guida Scagliarini-ja, visoko cijenjenog vozaca u timu Cisitalia.
Abarth & Co. su koristili auta za utrke razvijene iz Cistialia 1100 trkalica, dok su istovremeno radili na vlastitim prototipima. Razumijevanje mehanike i tehnologije uopste od strane Karla Abartha nisu bili rezultat njegovog obrazovanja, jer on je bio tipici self-made man, covjek cije iskustvo u praksi je gradjeno na prirodnom daru za mehaniku. Te prve preradjene Cisitalia 1100 vozilice su donijele svoju prvu pobjedu 1949. godine uzimajuci prvo, drugo I trece mjesto na trci u Senigallia-i. Te godine, prve u kojoj je Abarth radio pod svojim imenim, firma je imala 18 pobjeda.
Abarth licnoje bio zasluzan za pocetak proizvodnje auspuha, tem u jet a grana biznisa donijela potrebnu finansijsku potporu za njegove sportske odjele kao I odjel za razvijanje. Jedno od najlosijih performansi njegovih auta na velikoj nagradi Madrida 1949. godine ga je ponukalo na taj korak. U pitanju je bio model IC 204 koji je nakon brojnih problema imao problema I sa prodajom.
Prvi auspuh dizajniran od strane Karla Abartha je konstruisan 1928. godine u vrijeme dok se bavio trkama motocikala. Drugi je konstruisan 1949. godine I ti su auspusi dozivjeli neocekivano dobar prodajni uspjeh.Do 31.7.1971. godine je proizvedeno 3.500.000 auspuha za razne modele auta.
1950. godine, na Turin Motor Show predstavljena je 204 A Berlinetta Corsa, a 1952, kao nasljednika modela 205 (koji je bio luksuzna verzijamodela 204) je predstavljen dvosjed 1500, naslanjajuci se na Fiata 1400.
Pravi biznis pocinje 1953. godine preradom Fiata 1100, a 1957 je usljedilo prvo „tuniranje“ Fiata 500. Abarth je bio poznat po tome da su stalno isprobavali nove tehnike u svojim proizvodima, te da su razni dijelovi bili proizvedeni od najlaksih metala. U njihov model Sport Spider je imao najvece karburatore, 58-milimetarske Webere. To auto je bilo umjetnost tuninga. Njegov kavez zajedno sa ojacanjima je imao samo 47 kg. To auto je imalo sav hightech 60-ih godina proslog vijeka u sebi, zbog toga je i pobijedio evropsko brdsko prventsvo 1969. godine. Sa manjim modelima, niko od protivnikanije mogao Abarthu prici blizu. Ekipa iz Torina je pobjedjivala na ulicnim trama, brdskim trama, kruznim trama na aerodromima. Oni su vecinom preradjivali modele Fiata, Simce i Alfa Romea, a za njih su vozili vozaci kao Johann Abt, Kurt Ahrens, Ernst Furtmayr, Hans Herrmann, Jochen Neerpasch, Hans Ortner. Znaci od 1955. godine naovao, firma je prebrodila prve inicijalne krize i djecje bolesti te je krenula punom parom u osvajanje trzista, dijeleci se u 4 osnovna odjela: specijalne verzije masovnih automobile, auta za rekorde, sportska auta dizajnirana I razvijana iskljucivo od strane firme Abarth i odjel za proizvodnju sportskih auspuha.
Za Abarth su radili mnogi poznati dizajneri (Pininfarina, Ghia, Zagato, Bertone, Boano, Allemano, Viotti and the designer Scaglione), ali Abarth je svoje modele radio na osnovi iskljucivo Fiata . Izuzeci su jedan Alfa Romeo coupe sa mehanickim sistemica modela Super, Porsche Carrera (1960) i u godinama 1963. i 1964. modeli Simca-e i to, Simca 1500 i 1300.
Sredinom 60-ih godina je doslo teze vrijeme za Abarth. Strajkovi i krize su tresle Italiju, njihov model nosioc Fiat 600 je vec bio na zalasku, a konkurencija je postatala sve jaca i jaca. Karl Abarth je planirao ulazak u F1 i vec je radio na bolidu Formule 1i na jednom velikom sportskom autu, ali oba projekta su propala i to je dovelo do prodaje firme, firme koja je do tada proizvela 2600 auta u 230 razlicitih modela i uposljavala 650 ljudi u najboljem razdoblju a pocela je sa samo 10 zaposlenih. Od 31.07.1971. godine firma Abarth pripada koncernu FIAT koji je tu marku zapostavio iako je firma imala 113 medjunarodnih rekorda i 7.000 (sedam hiljada) pobjeda u razlicitim segmentima, da bi je jedno vrijeme prodavao i kao nivo opreme Fiat automobila. Odmah po preuzimanju je zatvoren sportski odjel, a Karl Abarth se 1973. godine povukao u Bec gdje je 1979. godine i umro. Fiat je koristio ime Abarth, i Walter Röhrl je postao svjetski prvak u reliju 1980. godine sa Fiatom 131.
1970. godine je Abarth preradio Fiata 600 sa fabrickih 19 konjskih snaga iz 633 ccm, na 982 ccm i 112 konjskih snaga pri 8200 obrtaja/minuti sa kompresijom 13,0:1. To auto je dobilo ime Abarth 1000 TC Radiale Berlina, imalo je maksimalnu brzinu od 215 km/h, a tih par zadnjih km je moglo zahvaliti otvorenom poklopcu motora koji je sluzio kao spojler jer je povecavao aerodinamicnost auta. Hladnjaci vode i ulja su mu bili smjesteni naprijed u posebno za to napravljenom mjestu na kojem inace stoji prednja karambolka. Do 100 km/h mu je trebalo 7,8 sekundi, manje od Porschea 911, te 1970. godine…To je auto bilo strah i trepet za protivnike, a nosilac prodaje i ponos Abartha. Monomille GT je bilo auto njihove konstrukcije, a dizajn je radio Zagato i auto je bilo registrovano za normalnu upotrebu. Od auta za svakodnevnu upotrebu, tu su jos Fiat Abarth 750 GT Zagato iz 1956. godine, Fiat Abarth 1300 Scorpione iz 1968. godine, nazvan Scorpione. Sasija je pripadala Fiatu 850 Sport Coupé, a motor je bio pojacana verzija motora iz Fiata 124 sa 75 konjskih snaga. Karoseriju je radio Lombardi i mesta je bilo dovoljno samo za 2 osobe. Pri tezini od 670 kg odnos snaga/tezina je bio u omjeru 8,9 kg/ks a maksimalna brzina je bila 185 km/h. Die Höchstgeschwindigkeit betrug 185 km/h.U 70-im i 80-im godinama je bila popularna barth verzija proizvodjaca Autobianchi A112 a negdje u ponudi kao Lancia, medjutim nije ich mnogo ostalo do danas. Od sportskih modela tu su Abarth-Simca 1300 kojoj je samo podvozje dolazilo od Simce a motor je konstruirao Ing. Luciano Fochi. Broj proizvedenih primjeraka je jedva zadovoljio potrebe homologacije (50 komada). Podaci: Volumen:1288 ccm, snaga: 128 ks – 139 ks, Maksimalna brzina: 230 Km/h – 250 Km/h. Tu su takodje i 207A Spider Boano iz 1955. godine, 1000 P (1963), Fiat Abarth 1300 Spider Tubolare iz 1963. godine, Abarth 2000 iz 1964. godine, Fiat Abarth OT 2000 iz 1966. godine, 1300 OT (1967), Abarth 2000 Sport Spider iz 1968. godine, 1000 Spider (1969).
Spektar ne samo preradjenih nego proizvedenih vozila je veoma sirok uzimajuci u obzir velicinu firme i njenu kratku historiju. Mali modeli sa malom kubikazom cak i za ono vrijeme, nisu bili uspjesni samo u svom segmentu nego ukupnom plasmanu.
Medjutim, vrijeme povratka je doslo. U jesen 2007. godine, stigao je prvi model ponovno zasebne firme u koncernu, Abarth Grande Punto sa 1.4 litrenim turbo benzinskim motorom snage 150 ks. Pocetkom 2008. godine dolazi Abarth Grande Punto „Super Sport“ sa 180 konja te dva Abartha 500 na bazi Fiata 500 sa snagama od 135 i 150 konja.
Preuzeto sa:
AMK Bella Macchina
www.bellamacchina.net
On je veoma glasan, pakleno glasan…On je jak: 245 konjskih snaga…On je lak: laksi od 600 kg…Krajnja brzina mu je veca od 270 km/h….Godina je 1968…Model Sport Spider 2000…Proizvodjac nije ni Porsche ni Lotus…Proizvodjac je Abarth!
Njegov program je njegovo ime, njegov znak veoma direktan, skorpija. Skorpija i njena zaoka su simbol malog covjeka u borbi protiv velikih giganata, sto je upravo ono sto je cinio Karl „Carlo“ Abarth, vlasnik i utemeljitelj firme Abarth, firme iz Torina koja je u 50-im i 60-im godinama prosloga vijeka imala veliki udio u „tunerskom“ biznisu. Abarth je proizvodio i prodavao auspuhe i dijelove za tuning. Ali, Abarth je i proizvodio opaka auta sa motorom u zadnjem kraju, koja su bila mala, ektremno laka i ekstremno jaka.
Firmu Abarth & Co. je 15.4.1949. godine osnovao Karl „Carlo“ Abarth, austrijski vozac sportskih motocikala koji je zivio u Italiji, zajedno sa Armandom Scagliarinijem u Bologni ali je ubrzo sjediste firme preseljeno u Torino. Adresa firme je bila: Abarth & Co., Corso Marche 38 - 72, 10146 Torino, Italia. Tri imena su su pomogla postavljanje firme Abarth na noge, I to: Porsche, Cisitalia i Nuvolari. Poslije Drugog svjetskog rata, Karl Abarth se vratio u Merano, mjesto porijekla njegove porodice I poceo je raditi sa Rodolfom Hruska-om. Ferry Porsche, sin Ferdinanda (Ferdy-ja) Porsche-a, dizajnera I kontruktora VW Bube, mu je kao porodicnom prijatelju ponudio zastupnistvo Porsche-a za Italiju, te je taj posao pomogao Hruska-i i Abarthu da uspostave bliske veze sa najutjecajnijim ljudima italijanske auto-industrije. Njih dvojica su takodjer trebali pronaci talijanskog partnera koji bi proizveo bolid za Formulu 1 kojeg bi dizajnirao Porsche.
Tazio Nuvolari, stari Abarthov prijatelj je mu je pomogao uspostavljajuci kontakt sa Pierom Dusiom, proizvodjacom iz Torina koji je osnovao I bio vozac za Cisitalia-u firmu koja se bavila konstruisanjem sportskih auta. Tako je kooperacija izmedju Cisitalia-e i Porche-a porcela i kaododatak jednosjedu za Formulu 1, oni su planirali i auto sa 5-6 sjedista od oko 2000 ccm kojeg bi nazvali Grand Sport sa otprilike 11 ks i turbinom. Medjutim, Piero Dusio je imaonekih poteskoca i 1949. godine se povukao u Argenitnu i sa sobom je transportovao i bolid Formule 1 koji su razvijali.Rezultat toga je bio da je firma Cisitalia ugasena a Karl Abarth je odlucio da postavi na noge svoju vlastitu firmu kao mnogo puta do tada. Njegov partner i izvrsni direktor je bio Armando Scagliarini, otac Guida Scagliarini-ja, visoko cijenjenog vozaca u timu Cisitalia.
Abarth & Co. su koristili auta za utrke razvijene iz Cistialia 1100 trkalica, dok su istovremeno radili na vlastitim prototipima. Razumijevanje mehanike i tehnologije uopste od strane Karla Abartha nisu bili rezultat njegovog obrazovanja, jer on je bio tipici self-made man, covjek cije iskustvo u praksi je gradjeno na prirodnom daru za mehaniku. Te prve preradjene Cisitalia 1100 vozilice su donijele svoju prvu pobjedu 1949. godine uzimajuci prvo, drugo I trece mjesto na trci u Senigallia-i. Te godine, prve u kojoj je Abarth radio pod svojim imenim, firma je imala 18 pobjeda.
Abarth licnoje bio zasluzan za pocetak proizvodnje auspuha, tem u jet a grana biznisa donijela potrebnu finansijsku potporu za njegove sportske odjele kao I odjel za razvijanje. Jedno od najlosijih performansi njegovih auta na velikoj nagradi Madrida 1949. godine ga je ponukalo na taj korak. U pitanju je bio model IC 204 koji je nakon brojnih problema imao problema I sa prodajom.
Prvi auspuh dizajniran od strane Karla Abartha je konstruisan 1928. godine u vrijeme dok se bavio trkama motocikala. Drugi je konstruisan 1949. godine I ti su auspusi dozivjeli neocekivano dobar prodajni uspjeh.Do 31.7.1971. godine je proizvedeno 3.500.000 auspuha za razne modele auta.
1950. godine, na Turin Motor Show predstavljena je 204 A Berlinetta Corsa, a 1952, kao nasljednika modela 205 (koji je bio luksuzna verzijamodela 204) je predstavljen dvosjed 1500, naslanjajuci se na Fiata 1400.
Pravi biznis pocinje 1953. godine preradom Fiata 1100, a 1957 je usljedilo prvo „tuniranje“ Fiata 500. Abarth je bio poznat po tome da su stalno isprobavali nove tehnike u svojim proizvodima, te da su razni dijelovi bili proizvedeni od najlaksih metala. U njihov model Sport Spider je imao najvece karburatore, 58-milimetarske Webere. To auto je bilo umjetnost tuninga. Njegov kavez zajedno sa ojacanjima je imao samo 47 kg. To auto je imalo sav hightech 60-ih godina proslog vijeka u sebi, zbog toga je i pobijedio evropsko brdsko prventsvo 1969. godine. Sa manjim modelima, niko od protivnikanije mogao Abarthu prici blizu. Ekipa iz Torina je pobjedjivala na ulicnim trama, brdskim trama, kruznim trama na aerodromima. Oni su vecinom preradjivali modele Fiata, Simce i Alfa Romea, a za njih su vozili vozaci kao Johann Abt, Kurt Ahrens, Ernst Furtmayr, Hans Herrmann, Jochen Neerpasch, Hans Ortner. Znaci od 1955. godine naovao, firma je prebrodila prve inicijalne krize i djecje bolesti te je krenula punom parom u osvajanje trzista, dijeleci se u 4 osnovna odjela: specijalne verzije masovnih automobile, auta za rekorde, sportska auta dizajnirana I razvijana iskljucivo od strane firme Abarth i odjel za proizvodnju sportskih auspuha.
Za Abarth su radili mnogi poznati dizajneri (Pininfarina, Ghia, Zagato, Bertone, Boano, Allemano, Viotti and the designer Scaglione), ali Abarth je svoje modele radio na osnovi iskljucivo Fiata . Izuzeci su jedan Alfa Romeo coupe sa mehanickim sistemica modela Super, Porsche Carrera (1960) i u godinama 1963. i 1964. modeli Simca-e i to, Simca 1500 i 1300.
Sredinom 60-ih godina je doslo teze vrijeme za Abarth. Strajkovi i krize su tresle Italiju, njihov model nosioc Fiat 600 je vec bio na zalasku, a konkurencija je postatala sve jaca i jaca. Karl Abarth je planirao ulazak u F1 i vec je radio na bolidu Formule 1i na jednom velikom sportskom autu, ali oba projekta su propala i to je dovelo do prodaje firme, firme koja je do tada proizvela 2600 auta u 230 razlicitih modela i uposljavala 650 ljudi u najboljem razdoblju a pocela je sa samo 10 zaposlenih. Od 31.07.1971. godine firma Abarth pripada koncernu FIAT koji je tu marku zapostavio iako je firma imala 113 medjunarodnih rekorda i 7.000 (sedam hiljada) pobjeda u razlicitim segmentima, da bi je jedno vrijeme prodavao i kao nivo opreme Fiat automobila. Odmah po preuzimanju je zatvoren sportski odjel, a Karl Abarth se 1973. godine povukao u Bec gdje je 1979. godine i umro. Fiat je koristio ime Abarth, i Walter Röhrl je postao svjetski prvak u reliju 1980. godine sa Fiatom 131.
1970. godine je Abarth preradio Fiata 600 sa fabrickih 19 konjskih snaga iz 633 ccm, na 982 ccm i 112 konjskih snaga pri 8200 obrtaja/minuti sa kompresijom 13,0:1. To auto je dobilo ime Abarth 1000 TC Radiale Berlina, imalo je maksimalnu brzinu od 215 km/h, a tih par zadnjih km je moglo zahvaliti otvorenom poklopcu motora koji je sluzio kao spojler jer je povecavao aerodinamicnost auta. Hladnjaci vode i ulja su mu bili smjesteni naprijed u posebno za to napravljenom mjestu na kojem inace stoji prednja karambolka. Do 100 km/h mu je trebalo 7,8 sekundi, manje od Porschea 911, te 1970. godine…To je auto bilo strah i trepet za protivnike, a nosilac prodaje i ponos Abartha. Monomille GT je bilo auto njihove konstrukcije, a dizajn je radio Zagato i auto je bilo registrovano za normalnu upotrebu. Od auta za svakodnevnu upotrebu, tu su jos Fiat Abarth 750 GT Zagato iz 1956. godine, Fiat Abarth 1300 Scorpione iz 1968. godine, nazvan Scorpione. Sasija je pripadala Fiatu 850 Sport Coupé, a motor je bio pojacana verzija motora iz Fiata 124 sa 75 konjskih snaga. Karoseriju je radio Lombardi i mesta je bilo dovoljno samo za 2 osobe. Pri tezini od 670 kg odnos snaga/tezina je bio u omjeru 8,9 kg/ks a maksimalna brzina je bila 185 km/h. Die Höchstgeschwindigkeit betrug 185 km/h.U 70-im i 80-im godinama je bila popularna barth verzija proizvodjaca Autobianchi A112 a negdje u ponudi kao Lancia, medjutim nije ich mnogo ostalo do danas. Od sportskih modela tu su Abarth-Simca 1300 kojoj je samo podvozje dolazilo od Simce a motor je konstruirao Ing. Luciano Fochi. Broj proizvedenih primjeraka je jedva zadovoljio potrebe homologacije (50 komada). Podaci: Volumen:1288 ccm, snaga: 128 ks – 139 ks, Maksimalna brzina: 230 Km/h – 250 Km/h. Tu su takodje i 207A Spider Boano iz 1955. godine, 1000 P (1963), Fiat Abarth 1300 Spider Tubolare iz 1963. godine, Abarth 2000 iz 1964. godine, Fiat Abarth OT 2000 iz 1966. godine, 1300 OT (1967), Abarth 2000 Sport Spider iz 1968. godine, 1000 Spider (1969).
Spektar ne samo preradjenih nego proizvedenih vozila je veoma sirok uzimajuci u obzir velicinu firme i njenu kratku historiju. Mali modeli sa malom kubikazom cak i za ono vrijeme, nisu bili uspjesni samo u svom segmentu nego ukupnom plasmanu.
Medjutim, vrijeme povratka je doslo. U jesen 2007. godine, stigao je prvi model ponovno zasebne firme u koncernu, Abarth Grande Punto sa 1.4 litrenim turbo benzinskim motorom snage 150 ks. Pocetkom 2008. godine dolazi Abarth Grande Punto „Super Sport“ sa 180 konja te dva Abartha 500 na bazi Fiata 500 sa snagama od 135 i 150 konja.
Preuzeto sa:
AMK Bella Macchina
www.bellamacchina.net
