Član
Dakle, kada smiješa goriva i vazduha uđe u cilindar i bude zapaljena pomoću svijećice, stvara se smiješa koja se sastoji od jednog dijela ugljovodonika(nesagoreno gorivo), ugljen monoksida, ugljen dioksida, azot oksida, fosfora i mijestimično po kojeg atoma teških metala kao što su olovo ili molibden. Ono što je karakteristično za sve ove materije, to je da su one u gasovitom stanju, da su pod visokim pritiskom dok ih klip gura napolje i da su veooma vrele. Ovakva družina ulazi direktno u izduvnu granu, koja služi da iz više cilindara stvori put ka jednom mijestu gdje će ti izduvi izaći na slobodu. Izduvna grana se iz razumljivih razloga mora praviti od materijala koji je sposoban da izdrži one parametre od maloprije, pritisak i toplotu. Zato je kod automobila često ona izlivena od čelika ili legura. Kod automobila je vrlo rijetko da svaki od cilindara ima svoj izduv, kod motora je drugačije. E sad, ovo je trik pitanje, koliko su upravo te izduvne grane značajne za snagu motora tj. masine? Odgovor je, vrlo. Motor ili masina se dosta muči ne bi li izduvao gasove u te cijevke. Pitanje je zašto je to onda tako napravljeno? Odgovor je, zato što je tako jeftino i nije komplikovano. E, kod motocikala je drugačiji sistem, paradoksalno je staviti tučanu gromadu tešku 15 kilograma na motocikl a težimo da on bude što lakši. Zato imamo cijevke koje idu direktno od cilindara i tako imamo bolji odnos snage motora i snage na zadnjem točku. Druga stvar kod tih cijevi, a ista je sa svim gasovima i tečnostima koje idu kroz cijevke, bitno je da je cijev iznutra glatka i slatka, i onda će gasovi kroz nju da prođu veoma brzo bez ikakvih prepreka. To ti je interna aerodinamika. E sad, posle njihovog putovanja kroz cijevke, postoji mogućnost da nalete na katalizator, no to nije obavezno, al ajde da ga pomenemo. Katalizator je komora sa velikim brojem keramički konstruisanih mrežica, keramika jer je specifična površina keramike nenormalno velika, odnosno, ako bi uspijeli da izračunamo površinu svih tih dijelova keramike u katalizatoru, došli bi do podatka da je površina katalizatora veličine aerodromske piste ili neke druge velike površine. E zamislite da gas treba da prođe kroz taj lavirint, u njemu se izgube mnogi otrovni elementi. Bolje tamo nego u plućima nekog motoriste koji se nalazi na putu ili nekog pjesaka. Nakon katalizatora, ode gas u propast. Ustvari u lonac. Gasovi izlaze u auspuh pod visokim pritiskom, u auspuhu se nalaze vrlo kratko i izlaze napolje. U katalizatoru su očišćeni od otrova i idu van kroz auspuh
